Dark night of the soul

Op spirituele websites kom je vaak de term ‘dark night of the soul’ tegen. De ‘donkere nacht van de ziel’ is een term een fase in iemands leven beschrijft, waarin hij zich door god en alleman verlaten voelt en een diep gevoel van zinloosheid ervaart. Alles lijkt volkomen doelloos, elke moeite tevergeefs en niets heeft meer zin. Deze in principe spirituele ervaring, komt heel dicht in de buurt van wat gewoonlijk een depressie wordt genoemd.  

 

Soms wordt deze donkere fase getriggerd door een gebeurtenis in iemands leven zoals bijvoorbeeld het verlies van een dierbare, een relatie, een baan, iemands gezondheid of status. Soms gaat er geen gebeurtenis aan vooraf, maar is het juist de conclusie dat iemand alles in zijn leven heeft, maar dat hij zich van binnen nog steeds leeg of ongelukkig voelt, de trigger voor het gevoel van zinloosheid.   

 

Wat er tijdens de donkere nacht van de ziel gebeurd, is het instorten van de zin die iemand dacht aan het leven te hebben gegeven. Wat in feite instort is dat deel van de mens dat wij 'het ego' noemen. 

 

Mensen die het lukt om uit dit diepe dal te komen, komen eruit met een “getransformeerd bewustzijn”. Ze ontwaken in iets dieper, het leven krijgt weer zin, maar de zin hangt niet langer af van de concepten die het ego bedacht heeft. Er ontstaat een dieper gevoel van verbondenheid met iets dat groter is dan zijzelf. 

​

Hoewel op zichzelf misschien geen plezierige ervaring,  maakt deze ervaring wel vaak deel uit van het ontwakings- en Ascentie proces.